دیروز برای پسرم لباسی برای ایام عیدش خریدم.به فکرم رسید که انتخاب اورا هم جویا بشم .بخاطر همین از خانم فروشنده خواستم که به جای یک دست لباس  چند دست لباس (بلوز مردانه ی کوچک و شلوار لی)ازهمان مدل و همانقیمت برایم جدا کنه.بعد اونها را اوردم خونه و صداش کردم!!! محمد حسین بیا ببین برات لباس اوردم هر کدومش که فکر می کنی هم قشنگه وهم رنگهاش را دوست داری انتخاب کن .یه لحظه برق خوشحالی را تو چشماش حس کردم و دیدم با چه ذوقی لباسی را به نظر خودش قشنگترش از همش بود را پوشیدو و با سرعت به طرف درب منزل دوید تا باباش که از سر کار میان اونو ببیندو تحویلش بگیرد.
حس کردم احساس خوبی بهش دست داده و تا شب هم انگار شیطنت هایش هم ازار دهنده نبود.و من فقط یاد اون بچه هایی افتاده بودم که الان شاید با این سن کمشون مجبور بودند بجای شادی بچگونه درب خونه ی مردم را می زنندو میگن اقا  خانم نون خشکه میخریم و....
خوبه این جور موقع ها یاد دیگرون هم باشیم ....

ادم خوبه اول مدیر ذهن خودش باشه بعد مدیر یک سازمان.
اهای کسایی مدیر سازمان های خاصی میشین حواستون به همه جا هس یا نه؟مواظب باشین ممکنه این پست مقامتون امتحانی باشه براتون؟پس اونی بودین رو فراموش نکنین.ممکنه یه روز که سرتون خلوت میشه که خیلی دیر شده وشما هم مدیون دور و برتون شده این.
ببینین سید علی چی کار میکنه که با همه مشغله فکری چه با ارامش زایدالوصفی مردم ملتش سخنرانی می کنه جوری همه فقط با چشمونی پر از اشک چهره ی پر از محبتش را نگاه می کنن و به نوعی انگار جوابش را می دن .
دلم  خنک شد....

سلام

چقدر خوبه ما قدر مادرمون خوب بدونیم تا زنده اند یه کم به ارزوهایی که دارند فکر کنیم

شما می دونین که ارزوی مادرتون چیه ؟پس تا دیر نشده بجنبین و گرنه ممکنه پرای همیشه افسوس انرا بخورید.

به امید فردا......

امروز داشتم به این فکر می‏کردم که قدیما اگه یه بچه‏ای مادرش رو با ضمیر مفرد صدا می‏زد همه می‏گفتند بچه‏ی بی ادبیه. ولی خب من فکر می‏کنم احترام گذاشتن فقط به این چیزا نیست. احترام گذاشتن باید از محبت ناشی بشه نه ترس. اون هم محبتی که مادر اون رو حس کنه.

چرا خیلی از ماها به بچه‏هامون اجازه نمی‏دیم که بیان با محبت به‏مون نگاه بکنن و راحت بگن دوستت دارم. چرا خیلی از بچه‏هامون اون جور که به دوست‏شون ابراز محبت می‏کنن به ما نمی‏تونن ابراز محبت کنن؟! چرا طوری با بچه‏هامون برخورد نمی‏کنیم که هر حادثه‏ای توی زندگی‏شون اتفاق می‏افته بیان و برای خودمون بگن؟

من فکر می‏کنم بیشتر وقت‏ها مشکل از ماهاست. شاید اگه ما شنونده خوبی برای حرفای بچه‏هامون باشیم شاهد خیلی از مشکلات برای بچه‏هامون نخواهیم بود.

شما با پدر و مادرتون راحتین؟ راحت به‏شون می‏گین که چه‏قدر دوست‏شون دارین؟ تا حالا دست مادرتون رو بوسیدین؟